Droblin i Kolonia Droblin

Niewielka wieś nieopodal Leśnej Podlaskiej, na prawym brzegu Klukówki.

        Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z XIV w., kiedy należała do mazurskiej szlachty zagrodowej. Założona została w XVI w., 1570-80 notowano tu młyn. W XVI w. właścicielem byli Hińczowie (m.in. 1570 - Stanisław). W 1776 r. kupiona przez Józefa Henkla, przed 1834 własność Wojciecha Gosławskiego. Od ok. 1850 r. w posiadaniu Wężyków. Przed 1866 do 1895 własność Przesmyckich (Pawła - zm. w 1866 r., następnie jego syna Edwarda, zm. 1895 r.), potem do 1906 Wacława Młodzianowskiego, 1908-21 - Tuklaskiego-Nielubowicza a po roku 1921 majątek przejmuje Skarb Państwa. Część gruntów dworskich została rozparcelowana, a dworek wydzierżawiony.

        Zachował się późnoklasycystyczny dworek z II poł. XIX w. (wzniesiony po 1850 r. dla Wężyków). Frontem zwrócony na pd.-zach. Murowany z cegły, otynkowany. Na rzucie prostokąta, z ryzalitami bocznymi od frontu. Parterowy, układ wnętrz całkowicie przekształcony. Fasada jedenastoosiowa z czterokolumnowym portykiem toskańskim zwieńczonym trójkątnym naczółkiem, wejście zamknięte półkoliście; ryzality o boniowanych narożach, zwieńczone schodkowymi szczytami. Okna w profilowanych opaskach, nakryte odcinkami gzymsu, w ryzalicie zach. kwadratowe, podwójne, we wsch. przerobione. Elewacje boczne trójosiowe, tylna dziewięcioosiowa, niesymetryczna, z drzwiami przerobionymi z okna na szóstej i kwadratowym oknem na trzeciej osi. Dach czterospadowy, nad ryzalitami dwuspadowa, kryty dachówką. Dawniej szkoła podstawowa (dworek zaadaptowany na jej potrzeby po 1921 r.), obecnie od niedawna wł. prywatna (jeden z ostatnich dworków na Pd. Podlasiu, który był jeszcze do nabycia...).

        Od frontu owalny podjazd obsadzony szpalerem klonów, lip i kasztanowców, od północy (z tyłu dworku) pozostałości założenia parkowego z II poł. XIX w. z osią kompozycyjną wyznaczoną przez staw, założony na osi równoległej do dworu (trzy pomniki przyrody: dwie lipy drobnolistne i jesion wyniosły).